Ψαλμοί 137:1
Επί των ποταμών Βαβυλώνος, εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν, ότε ενεθυμήθημεν την Σιών.
Ψαλμοί 137:2
Επί τας ιτέας εν μέσω αυτής εκρεμάσαμεν τας κιθάρας ημών.
Ψαλμοί 137:3
Διότι οι αιχμαλωτίσαντες ημάς εκεί εζήτησαν παρ' ημών λόγους ασμάτων· και οι ερημώσαντες ημάς ύμνον, λέγοντες, Ψάλατε εις ημάς εκ των ωδών της Σιών.
Ψαλμοί 137:4
Πως να ψάλωμεν την ωδήν του Κυρίου επί ξένης γης;
Ψαλμοί 137:5
Εάν σε λησμονήσω, Ιερουσαλήμ, ας λησμονήση η δεξιά μου
Ψαλμοί 137:6
Ας κολληθή η γλώσσα μου εις τον ουρανίσκον μου, εάν δεν σε ενθυμώμαι· εάν δεν προτάξω την Ιερουσαλήμ εις την αρχήν της ευφροσύνης μου
Ψαλμοί 137:7
Μνήσθητι, Κύριε, των υιών Εδώμ, οίτινες την ημέραν της Ιερουσαλήμ έλεγον, Κατεδαφίσατε, κατεδαφίσατε αυτήν έως των θεμελίων αυτής.
Ψαλμοί 137:8
Θυγάτηρ Βαβυλώνος, η μέλλουσα να ερημωθής, μακάριος όστις σοι ανταποδώση την ανταμοιβήν των όσα έπραξας εις ημάς
Ψαλμοί 137:9
Μακάριος όστις πιάση και ρίψη τα νήπιά σου επί την πέτραν