Α΄ Κορινθίους 13:1
εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελων αγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον
Α΄ Κορινθίους 13:2
και εαν εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν και εαν εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη μεθιστανειν αγαπην δε μη εχω ουθεν ειμι
Α΄ Κορινθίους 13:3
και εαν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου και εαν παραδω το σωμα μου ινα καυθησωμαι αγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι
Α΄ Κορινθίους 13:4
η αγαπη μακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ου ζηλοι η αγαπη ου περπερευεται ου φυσιουται
Α΄ Κορινθίους 13:5
ουκ ασχημονει ου ζητει τα εαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεται το κακον
Α΄ Κορινθίους 13:6
ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρει δε τη αληθεια
Α΄ Κορινθίους 13:7
παντα στεγει παντα πιστευει παντα ελπιζει παντα υπομενει
Α΄ Κορινθίους 13:8
η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει ειτε δε προφητειαι καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησεται
Α΄ Κορινθίους 13:9
εκ μερους δε γινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν
Α΄ Κορινθίους 13:10
οταν δε ελθη το τελειον τοτε το εκ μερους καταργηθησεται
Α΄ Κορινθίους 13:11
οτε ημην νηπιος ως νηπιος ελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιος ελογιζομην οτε δε γεγονα ανηρ κατηργηκα τα του νηπιου
Α΄ Κορινθίους 13:12
βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προς προσωπον αρτι γινωσκω εκ μερους τοτε δε επιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην
Α΄ Κορινθίους 13:13
νυνι δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτων η αγαπη